Εμφύτευμα στον εγκέφαλο δίνει τεχνητή όραση σε τυφλή γυναίκα

Ισπανοί και Αμερικάνοι ερευνητές κατάφεραν να προσφέρουν σε μία τυφλή γυναίκα μία “τεχνητή όραση” για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια, μέσω ενός εμφυτεύματος στον εγκέφαλο. Η Berna Gomez στα 42 της χρόνια ανέπτυξε τοξική οπτική νευροπάθεια και το οπτικά νεύρα που συνδέουν τα μάτια με τον εγκέφαλο καταστράφηκαν μέσα σε μερικές μέρες, αφήνοντάς την για πάντα στο σκοτάδι. Το 2018, σε ηλικία 57 ετών, η Gomez δήλωσε εθελόντρια για να γίνει ο πρώτος άνθρωπος που θα είχε ένα μικροσκοπικό ηλεκτρόδιο με εκατοντάδες μικροσκοπικές βελόνες εμφυτευμένο στην οπτική περιοχή του εγκεφάλου της.

Μετά την εγχείρηση στην Ισπανία, η Gomez πέρασε τους επόμενους έξι μήνες στο εργαστήριο καθημερινά για ώρες δοκιμών και εκπαίδευσης. Οι δύο πρώτοι μήνες κύλησαν προσπαθώντας να ξεχωρίσει τις τυχαίες λάμψεις φωτός που παράγει ο εγκέφαλός της από τα σημεία φωτός που ήταν αποτέλεσμα λειτουργίας του εμφυτεύματος.

Σταδιακά, έμαθε να ξεχωρίζει σχήματα και έφτασε να μπορεί πλέον να διαβάζει ακόμα και μερικά γράμματα, μέχρι και να διακρίνει ένα κεφαλαίο Όμικρον από ένα μικρό. Διεγείροντας τους νευρώνες με τα ηλεκτρόδια, ο εγκέφαλος μπορεί να δημιουργήσει δισδιάστατες εικόνες.

Στο τελευταίο μέρος του πειράματος, η Gomez φόρεσε ειδικά γυαλιά με ενσωματωμένη κάμερα η οποία σκανάρει τα αντικείμενα μπροστά της και διεγείρει διαφορετικούς συνδυασμούς ηλεκτροδίων στο εμφύτευμα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία απλών εικόνων. Τα γυαλιά επέτρεψαν τελικά στην Gomez να μπορεί να διαχωρίσει τα όρια μαύρων και λευκών γραμμών σε ένα πίνακα, ενώ μπόρεσε να βρει και την τοποθεσία ενός λευκού τετραγώνου σε έναν υπολογιστή.

Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά καθώς έως τώρα δεν έχει παρατηρηθεί πως το εμφύτευμα προκαλεί θάνατο των νευρώνων, επιληπτικές κρίσεις ή άλλα αρνητικά συμπτώματα, δείχνοντας πως είναι ασφαλές για την επαναφορά μίας τεχνητής όρασης σε άτομα τα οποία έχουν μόνιμη βλάβη στα οπτικά νεύρα ή στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Αυτή η ελλιπής όραση δεν παύει να είναι όραση για αυτόν που δε βλέπει και η μελέτη του εμφυτεύματος σε περισσότερους εγκεφάλους θα επιτρέψει κάποια στιγμή συνδυασμό ερεθισμάτων ο οποίος θα παράγει ακόμα πιο περίπλοκες οπτικές εικόνες και ίσως μία μέρα οι ασθενείς να χρησιμοποιούν ξανά τα μάτια τους για τις καθημερινές τους ανάγκες.

Ένας από τους στόχους αυτής της έρευνας είναι να δώσει μεγαλύτερη κινητικότητα στον τυφλό. Μπορεί να τους επιτρέψει να αναγνωρίσουν ένα άτομο, πόρτες ή αυτοκίνητα εύκολα. Μπορεί να αυξήσει την ανεξαρτησία και την ασφάλεια. Αυτό προσπαθούμε. –Richard Normann, βιομηχανικός στο University of Utah

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Journal of Clinical Investigation.

Το άρθρο ανήκει στον κ. Αλέξανδρο Καραντζά:  https://unboxholics.com/news/tech/88041-emfytevma-ston-egkefalo-dinei-techniti-orasi-se-tyfli-gynaika

Επιλεκτική Αλαλία

 Η Επιλεκτική Αλαλία - Ε.Α. είναι μία αγχώδης διαταραχή και δεν ανήκει στις διαταραχές του λόγου, της ομιλίας ή της επικοινωνίας γενικότερα. Δεν πρόκειται για μία συνειδητή επιλογή του ασθενούς ή για ντροπή, αλλά για μία φυσική κατάσταση ανικανότητας παραγωγής της λεκτικής επικοινωνίας. 

Στις περιπτώσεις της Ε.Α., το παιδί ή ο ενήλικας διαρκώς αποτυγχάνουν να επικοινωνήσουν λεκτικά, παρότι είναι ικανοί να παράγουν λόγο σε διαφορετικά, λιγότερο αγχώδη περιβάλλοντα. Η Ε.Α. λοιπόν μπορεί να επηρεάσει τη ζωή και τη λειτουργικότητα του ατόμου σε διάφορα περιβάλλοντα (σχολείο, εργασία, κοινωνική ζωή) και έχει διάρκεια τουλάχιστον ενός μηνός- και βέβαια δε μιλάμε για τον πρώτο μήνα στο σχολείο, κατά τον οποίο τα παιδιά συνήθως δε μιλούν πολύ ή καθόλου, μέχρι να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον.Κάποια παιδιά με εκλεκτική αλαλία (περίπου το 20 – 30%) ίσως εμφανίσουν προφανείς ανωμαλίες στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας, όπως γλωσσικές διαταραχές στην πρόσληψη και παραγωγή του λόγου ή γλωσσικές καθυστερήσεις.

Η Ε.Α. δε συνδέεται με κάποιο ψυχολογικό τραύμα, σε αντίθεση με ό,τι οι περισσότεροι πιστεύουν        (καθώς ένα ψυχολογικό τραύμα θα συνόδευε την αλαλία σε όλα τα γλωσσικά περιβάλλοντα): αντίθετα, η Ε.Α. φαίνεται να συνδέεται με το κοινωνικό άγχος, με αισθητηριακές διαταραχές, γενετικούς παράγοντες και θέματα ιδιοσυγκρασίας (αναστολή).  

Προκειμένου να επικοινωνήσει ένα άτομο με Ε.Α. καταφεύγουμε στη χρήση εναλλακτικής επικοινωνίας και, επειδή συνήθως η Ε.Α. δεν αυτοθεραπεύεται, θα χρειαστεί η παρέμβαση από έναν εξειδικευμένο ειδικό σε θέματα αγχώδους διαταραχής. Η θεραπεία του άγχους είναι το κλειδί της Ε.Α. : ως εκ τούτου, το να πιέζεται ένα παιδί ή ενήλικας να μιλήσει δεν είναι αποτελεσματικό. Επιπλέον θα πρέπει να θυμάστε ότι το άτομο που αντιμετωπίζει Ε.Α. νιώθει συνήθως φόβο για την κατάστασή του...

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ:

www.selectivemutism.org

www.selectivemutismcenter.org

www.childmind.org/guide/parents-guide-how-to-help-a-child-with-selective-mutism/

https://proseggisi.gr/%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1/

Ας μιλήσουμε για...βρισιές!

Για τους περισσότερους ανθρώπους το κέντρο της γλώσσας βρίσκεται στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου. Για ποιο λόγο λοιπόν ένας άνθρωπος, που έχει υποστεί βλάβη αριστερά και δε μπορεί να μιλήσει σωστά ή και καθόλου, βρίζει (!! ☺☺) με πολύ μεγάλη ευχέρεια π.χ. μετά από ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ΑΕΕ) ;;; 

Η απάντηση είναι απλή: οι βρισιές εντοπίζονται δεξιά στον εγκέφαλο, σε περιοχές που δεν επηρεάζονται από τη βλάβη, στο μεταιχμιακό σύστημα και στα βασικά γάγγλια. Ο εγκέφαλός μας φαίνεται πως έχει εντάξει τις βρισιές σε μία ιδιαίτερη κατηγορία έκφρασης- τόσο φυσική όσο και συναισθηματική. Και ακούγεται απόλυτα λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι η έδρα των συναισθημάτων μας εντοπίζεται στο μεταιχμιακό σύστημα, ενώ τα βασικά γάγγλια ενεργούν για εμάς πριν από εμάς, κάνοντας τις καθημερινές μας κινήσεις χωρίς σκέψη.

Όταν χτυπάς το μικρό δακτυλάκι του ποδιού σου στο κρεβάτι ή στην πολυθρόνα, τι βγαίνει αυθόρμητα από το στόμα σου;;; @##!!&&%%@@#! Και δεν εννοώ κάποια προσευχή ή ευχολόγιο... Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατες έρευνες, το ξέρεις ότι οι βρισιές προσφέρουν και κάποιου είδους ανακούφισης από τον πόνο;; (Stephens & Robertson, 2020. Swearing as a Response to Pain: Assessing Hypoalgesic Effects of Novel “Swear” Words https://doi.org/10.3389/fpsyg.2020.00723).

Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα ασθενή να βρίζει με άνεση κάθε φορά που αντίκριζε τον...γαμπρό του, τον άντρα της κόρης του. Ο ασθενής Χ δε μπορούσε να μιλήσει καθόλου μετά το βαρύ ισχαιμικό ΑΕΕ που έπαθε. Κι όμως, κάθε φορά που αντίκριζε τον γαμπρό του, το στόμα του ασθενούς Χ ξεκινούσε ασταμάτητα να εκφράζει ... ένα δικό του ιδιαίτερο τρόπο σκέψης! Ευτυχώς που ο νεαρός γελούσε με τις λέξεις του πεθερού του και έλεγε παντού πόσο προφανές ήταν πως του είχε..μεγάλη αδυναμία!! 

Δυσκολία σίτισης/δυσφαγία που προκαλείται από τη θεραπεία του καρκίνου...

Η θεραπεία διαταραχών της σίτισης αυτού του είδους, που απορρέουν άμεσα από τη θεραπεία του καρκίνου, συνήθως περιλαμβάνει α) την αποδοχή του προβλήματος και β) τη διαχείριση των δυσκολιών, μέσω της εύρεσης της κατάλληλης τροφής, ανάλογα και με την ηλικία του ασθενούς...

Οι καρκινοπαθείς, τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες, συνήθως λαμβάνουν χημειοθεραπεία, η οποία δημιουργεί προβλήματα όπως πόνο στη στοματική κοιλότητα-βλεννογονίτιδα, άφθες, ναυτίες και εμετούς, αλλαγές στη γεύση και γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, καθυστερημένη γαστρική κένωση κλπ Όλα αυτά μπορούν με τη σειρά τους να προκαλέσουν καθυστέρηση στη στοματοκινητική ανάπτυξη για τα παιδιά, υποσιτισμό, εξάρτηση του ασθενούς από άλλες μεθόδους σίτισης π.χ. μέσω ρινογαστρικού σωλήνα ή γαστροστομία, κακή ποιότητα ζωής: εκτός από τους ασθενείς, τα προβλήματα αυτά δημιουργούν στρες στους συνοδούς και συγγενείς των ασθενών αλλά και πολλές φορές αλλαγές στο πλάνο της θεραπείας, όπως και αυξημένο κόστος θεραπείας (επειδή οι ασθενείς χρειάζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα διατροφική υποστήριξη-και όχι μόνο).

Εκτός από τη χημειοθεραπεία, πολλοί ασθενείς με καρκίνο λαμβάνουν ακτινοθεραπεία, η οποία επηρεάζει σημαντικά τη σίτιση των ασθενών όταν αφορά περιοχές του σώματος που συγγενεύουν με δομές που λαμβάνουν μέρος στη σίτιση. Η ακτινοθεραπεία στην κεφαλή και στον αυχένα μπορεί να προκαλέσει:

• Πόνο κατά την κατάποση
• Πόνο (βλεννογονίτιδα) στο στόμα ή στο λαιμό 
• Ξηροστομία
• Πιο παχύρευστο σάλιο
• Πρήξιμο
• Αλλαγές στη γεύση

Επιπλέον, η ακτινοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει και μόνιμη ουλή στον ιστό. Οι επιπτώσεις των ουλών εξαρτώνται από την περιοχή που έλαβε τη θεραπεία. Επιπλέον: 

• Οι σιελογόνοι αδένες ενδέχεται να μην παράγουν αρκετό σάλιο. Αυτό μπορεί να  δυσκολέψει στην κατάποση επειδή το στόμα είναι υπερβολικά στεγνό,
• Οι μύες στην γλώσσα και το πίσω μέρος του λαιμού μπορεί να μην είναι σε θέση να κινηθούν με αποτέλεσμα τη δυσκολία  να σπρώξει κάποιος το φαγητό ή τα υγρά προς τα πίσω και να ανοίξει τον οισοφάγο, 
• Οι μύες που συμβάλλουν στην προστασία των αεραγωγών, όταν καταπίνει ο ασθενής,  μπορεί να είναι πιο εξασθενημένοι και να μην είναι αρκετά δυνατοί για να εμποδίσουν τα τρόφιμα ή τα υγρά να μην περάσουν προς τους πνεύμονες, 
• Ο οισοφάγος μπορεί να στενέψει και να κάνει την τροφή να κολλάει στο πίσω μέρος του λαιμού. 

Τις περισσότερες φορές η δυσφαγία είναι ένα συχνό επακόλουθο της θεραπείας του καρκίνου. Στις περιπτώσεις αυτές λοιπόν, μία ομάδα υγειονομικής διεπιστημονικής περίθαλψης θα συνεργαστεί με τους ασθενείς  για να μπορέσουν από κοινού να αντιμετωπίσουν τη δυσφαγία. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει τους γιατρούς των ασθενών, τις νοσηλεύτριες που φροντίζουν τους ασθενείς, τον λογοθεραπευτή, έναν κλινικό διαιτολόγο/διατροφολόγο και έναν ψυχολόγο. Σκοπός της διεπιστημονικής ομάδας είναι η βέλτιστη αντιμετώπιση των καρκινοπαθών και η εύρεση της κατάλληλης αντιμετώπισης της δυσφαγίας, ανάλογα με το πρόβλημα του κάθε ασθενούς, τη ψυχολογική του κατάσταση, τη χρονολογική του ηλικία και το είδος θεραπείας που λαμβάνει, αλλά και τη γενικότερη κατάσταση υγείας του ασθενούς. Ας μη ξεχνάμε επιπλέον τους συνοδούς των ασθενών, οι οποίοι θα πρέπει να συνεργαστούν άμεσα με τη διεπιστημονική ομάδα αλλά και να υποστηριχθούν ψυχολογικά απέναντι στο έργο που έμμεσα καλούνται να παρέχουν. 

Για περισσότερες πληροφορίες: 

www.mskcc.org/el/cancer-care/patient-education/radiation-therapy-head-and-neck-swallowing

AAC ή αλλιώς ΕΕΕ...

 Και τι είναι αυτό;;

Φαντάζεσαι να μη μπορείς να μιλήσεις; Φαντάζεσαι να θες να επικοινωνήσεις και να μη βρίσκεις τον τρόπο; Οι σκέψεις και τα συναισθήματά σου να σε πλημμυρίζουν, αλλά να μη μπορείς να βρεις διέξοδο έκφρασης. Πόση μοναξιά πίσω από αυτή την αδυναμία σου; Μόνος/η ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους...

Αυτό ακριβώς είναι η Επαυξητική Εναλλακτική Επικοινωνία: η χρήση τρόπων επικοινωνίας με το περιβάλλον σου. Είτε είσαι αυτιστικός, είτε με νοητική υστέρηση ή βαρηκοία, είτε έχεις υποστεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση..ό,ποια κι αν είναι η αιτία, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να έρθεις σε επαφή με το περιβάλλον. 

Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας της Επαυξητικής και Εναλλακτικής Επικοινωνίας σε όλο τον κόσμο. Ο ρόλος του λογοθεραπευτή σε τέτοιες περιπτώσεις  είναι να σε μυήσει στον κόσμο της ΕΕΕ: η χρήση συστημάτων ΕΕΕ δεν αποκλείει τη χρήση της γλώσσας. Μάλιστα, σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα, η ΕΕΕ πολλές φορές ενισχύει τη λογοθεραπεία και ανοίγει το δρόμο στη γλωσσική επικοινωνία (όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό)!