Μήπως έχεις Δυσαριθμησία;;;

 

1. Έχεις πρόβλημα να αναγνωρίζεις τις ποσότητες χωρίς να μετράς

2. Χρειάζεσαι συχνά να χρησιμοποιήσεις κομπιουτεράκι

3. Έχεις πρόβλημα με το να κάνεις νοητά τις αριθμητικές πράξεις

4. Μπορεί να μετράς ακόμα με τα δάκτυλα

5. Χάνεις συχνά το σκορ σε έναν αγώνα ή χάνεις τη σειρά σου

6. Βάζεις τα αντικείμενα σε λάθος θέση

7. Χάνεσαι εύκολα

8. Δυσκολεύεσαι να πεις την ώρα χρησιμοποιώντας αναλογικό ρολόι

9. Δυσκολεύεσαι να θυμάσαι ημερομηνίες και γεγονότα

10. Δεν μπορείς να υπολογίσεις πόσο χρόνο θα σου πάρει για να φτάσεις σε ένα μέρος οδηγώντας

11. Συνήθως αργείς στα ραντεβού σου

12. Δυσκολεύεσαι να συντομεύσεις οδηγίες ή να διαβάσεις ανάποδα π.χ. από δεξιά προς τα αριστερά

Επιπλέον τα παιδιά :

1. Δυσκολεύονται στις αριθμητικές πράξεις και σε μαθηματικούς όρους/σύμβολα

2. Δεν είναι εύκολο να μάθουν να δίνουν χρήματα και να παίρνουν ρέστα

3. Δυσκολεύονται να μάθουν την ώρα

ΗΠΑ: Πέθανε ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που διαγνώστηκε με αυτισμό

Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ο πρώτος ασθενής στον κόσμο που διαγνώστηκε με αυτισμό, ανακοίνωσαν οι συγγενείς του.

Ο Ντόναλντ Τρίπλετ, γνωστός ως «Donald T." που έφυγε από τη ζωή στα μέσα Ιουνίου, στην επιστημονική βιβλιογραφία, είχε διαγνωστεί από γιατρούς το 1943 με τη νευρογνωστική διαταραχή με την ονομασία «αυτισμός» σε ηλικία 10 ετών.

Πρώτη περίπτωση που καταγράφηκε στην ιατρική, ο Αμερικανός αυτός έπαιξε βασικό ρόλο στον προσδιορισμό της αναπηρίας, και για τον λόγο αυτό έδωσε πολλές συνεντεύξεις και αποτέλεσε το θέμα ενός ντοκιμαντέρ και ενός βιβλίου.

Όταν ήταν παιδί, ο Ντόναλντ Τρίπλετ δεν ανταποκρινόταν σε όσα του ζητούσαν οι γονείς του, δεν έδειχνε ενδιαφέρον για άλλα παιδιά, αλλά εμφάνιζε ικανότητες να διατηρεί πολύ ακριβείς πληροφορίες και στοιχεία για διάφορα θέματα.

Ανήσυχοι οι γονείς του έγραψαν ένα γράμμα 22 σελίδων σε έναν παιδοψυχίατρο, αναφέροντας λεπτομερώς τη συμπεριφορά του γιου τους. Ένα έγγραφο που έχει παραμείνει αναφορά στην τεκμηρίωση των συμπτωμάτων της διαταραχής.

Παρά τη διάγνωσή του, που τότε θεωρείτο ότι προκαλεί σοβαρή αναπηρία, ο Ντόναλντ Τρίπλετ κατάφερε να συνεχίσει τις σπουδές του και να εργαστεί για περισσότερα από 60 χρόνια στην όχθη της μικρής πόλης Φόρεστ στο Μισισίπι.

Το 2020, ένα στα 36 παιδιά διαγνώστηκε με αυτισμό στις ΗΠΑ, σύμφωνα με έρευνα των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC).

Πηγή: https://www.cnn.gr/kosmos/story/369823/ipa-pethane-o-protos-anthropos-ston-kosmo-pou-diagnostike-me-aftismo

Πώς να ηρεμήσεις ένα άτομο που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού

Τα άτομα που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού μπαίνουν σε μία κατάσταση υπερδιέγερσης όταν δέχονται πολλά αισθητηριακά ερεθίσματα ταυτόχρονα ή έντονα συναισθήματα (π.χ. σε ένα ντισκοπάρτι όπου η δυνατή μουσική και η γρήγορη εναλλαγή χρωμάτων ερεθίζουν τον εγκέφαλο). Πώς μπορούμε ωστόσο να βοηθήσουμε τα άτομα αυτά;;

1. Πρέπει πρώτα να είσαι εσύ ήρεμος/η για να βοηθήσεις ένα άτομο στο φάσμα του αυτισμού

Εάν είσαι ο γονέας του παιδιού ή ο συνοδός ενός ενήλικα στο φάσμα, θα πρέπει πρώτα να είστε εσείς ψύχραιμος και ήρεμος. Δείξτε ευγένεια και κατανόηση στο πρόβλημα του παιδιού σου/του φίλου σας. Μη φωνάξετε, μη μαλώσετε και κυρίως μην τιμωρήσετε! Τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού δεν συμπεριφέρονται έτσι επειδή το θέλουν ή επειδή είναι κακομαθημένα και αν δεν αντιδράσετε με ηρεμία το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να χειροτερεύσετε την κατάσταση. Εάν δεν μπορείτε να φερθείτε με ψυχραιμία καλύτερα να απομακρυνθείτε...

2. Ρώτησε ήρεμα ποιο είναι το πρόβλημα

Εάν το άτομο έχει λεκτική επικοινωνία μπορεί να σας περιγράψει ποιο είναι το πρόβλημα. Πολλές φορές, όταν κάποιος υπερδιεγείρεται, χάνει την ικανότητά του να μιλάει: τότε κάντε του απλές ερωτήσεις, ώστε να απαντά με ένα ναι ή όχι ή με νεύματα. 

3. Πηγαίνετε τα άτομα σε ένα ήσυχο μέρος

Απομακρύνετε για λίγο το παιδί/τον ενήλικα από τον χώρο ή την κατάσταση που του προκαλεί υπερδιέγερση ώστε να ανασυγκροτηθεί. Εάν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό κάντε το αντίστροφο, δηλαδή ζητήστε από τους άλλους να φύγουν (π.χ. μέσα από τη σχολική τάξη).

4. Ρωτήστε τους αν θέλουν να είστε μαζί τους

Κάποιες φορές μπορεί να θέλουν την παρέα σας για να ηρεμήσουν, κάποιες άλλες όχι. Όπως και να έχει, μην το πάρετε προσωπικά, δεν έχει να κάνει σχέση με εσάς αλλά με τη γενικότερη κατάσταση. Εάν το άτομο δεν μπορεί να μιλήσει, ρωτήστε και δείξτε τους με το χέρι σας πού θέλουν να είστε: στην πόρτα ή δίπλα τους; Εάν πρόκειται για ένα μικρό παιδί καλύτερα να απομακρυνθείτε άλλα να μην βγείτε έξω από την πόρτα του δωματίου και να ασχοληθείτε με κάτι άλλο, ώστε να υπάρχει η οπτική επιτήρηση του παιδιού. 

5. Προσφέρετε βοήθεια σε δύσκολες καταστάσεις

Όταν βρίσκονται σε αγχωτικές καταστάσεις τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού δυσκολεύονται να σκεφτούν λειτουργικά και δεν μπορούν να επιτελέσουν απλά πράγματα, όπως το να πιουν ένα ποτήρι νερό. Βοηθήστε τους προσφέροντας βοήθεια, χωρίς ωστόσο να εισέρχεστε στον προσωπικό τους χώρο π.χ. ρωτήστε τους αν θέλουν βοήθεια για να βγάλουν τη ζακέτα που τους δυσκολεύει ή δώστε τους ένα ποτήρι όταν προσπαθούν να πιουν νερό από τη βρύση.

6. Κρατήστε τους ασφαλείς

Απομακρύνετε αντικείμενα που σπάνε και κάθε τι μη ασφαλές όταν τα άτομα γίνονται επικίνδυνα για τους ίδιους ή τους άλλους. Εάν θέλουν να πετούν αντικείμενα για να ηρεμήσουν, δώστε τους κάτι που δεν είναι επικίνδυνο π.χ. μαξιλάρια, χαρτοπετσέτες, μπαλάκια που μπορούν να μαζέψουν και να τα ξαναπετάξουν. Εάν φοβάστε να πλησιάσετε ένα άτομο σε υπερδιέγερση, τότε μην το κάνετε και δώστε του χρόνο για να ηρεμήσει. Και κυρίως...

7. Ζητήστε βοήθεια όταν δε ξέρετε τι να κάνετε

Το να ζητήσετε βοήθεια δεν είναι κακό, ειδικά όταν το άτομο που έχετε δίπλα σας δυσκολεύεται και εσείς δε ξέρετε πώς να το βοηθήσετε ουσιαστικά. Επικοινωνήστε με τον γονέα του παιδιού (εάν δεν είστε εσείς) ή με κάποιο δάσκαλο/ειδικό για να διευκολύνετε την κατάσταση. Μην καλέσετε την αστυνομία, επειδή συνήθως οι αστυνομικοί δεν έχουν γνώσεις πάνω στον αυτισμό και η παρουσία τους μάλλον θα φέρει περισσότερα προβλήματα παρά θα επιλύσει. 

Ενώ στην τελευταία εικόνα θα δείτε την παλιά παραδοσιακή αντιμετώπιση κάθε προβλήματος....😆😆😆

15 ασκήσεις για τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού

Η πρώιμη λογοθεραπευτική παρέμβαση σε παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού έχει αποδειχθεί σωτήρια σε πολλές περιπτώσεις. 

Ο αυτισμός είναι μεν μία ισόβια κατάσταση, ωστόσο όσο νωρίτερα γίνεται η διάγνωση και όσο νωρίτερα παρεμβαίνεις θεραπευτικά, τόσο καλύτερα αποτελέσματα έχεις. Σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα η πρώιμη παρέμβαση σε λεκτικό και συμπεριφορικό επίπεδο βοηθούν σημαντικά τα άτομα στο φάσμα για να γίνουν πιο λειτουργικά και  ανεξάρτητα. 

Στις πολύ μικρές ηλικίες και στα παιδιά που δε μιλούν, ο στόχος των λογοθεραπευτών και των γονέων θα πρέπει να είναι να "ωθήσουν" και να εξωτερικεύσουν τις επικοινωνιακές δεξιότητες των παιδιών. Ας δούμε λοιπόν πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό:

1. Με μίμηση τις φωνές των ζώων

Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά αγαπούν τα ζώα και τους αρέσει να μιμούνται τις φωνές τους. Όταν ένα παιδί παίζει με μινιατούρες ζώα και διαλέγει ένα ζωάκι από τα υπόλοιπα, απλά εσείς μιμηθείτε τον ήχο του. Σε λίγο καιρό το ίδιο θα κάνει και το παιδί. 

2. Διδάξτε στα παιδιά βασικό λεξιλόγιο

Ναι, όχι, περισσότερο, θέλω είναι μερικές από τις λέξεις που θέλετε να μάθουν τα μη λεκτικά παιδιά και να χρησιμοποιούν. Συνδέστε τις λέξεις αυτές με διάφορα γλωσσικά περιβάλλοντα, ώστε να μάθουν να τις χρησιμοποιούν και συνοδεύστε τις με μία χαρακτηριστική κίνηση, για να γίνει η αποτύπωση ακόμη πιο εύκολη (π.χ. το παιδί θέλει νερό και σας δείχνει το ποτήρι: πείτε θέλω αργά και καθαρά, ενώ ακουμπάτε το χέρι σας στο στήθος)

3. Χρησιμοποιήστε τα αγαπημένα τους σνακ και παιχνίδια

Επιβραβεύστε το παιδί όταν κάνει ή λέει κάτι που θέλετε με το αγαπημένο του σνακ/λιχουδιά π.χ. ζελεδάκι, ή με ένα αυτοκόλλητο. Επίσης χρησιμοποιήστε ως επιβράβευση ένα αγαπημένο τους παιχνίδι.

4. Χρησιμοποιήστε θετική ενίσχυση

Ειδικά για τα παιδιά που παρουσιάζουν πιο σοβαρά προβλήματα σε σχέση με το φάσμα, η θετική ενίσχυση (που μπορεί να είναι κάτι που ξέρετε ότι αρέσει πολύ στο παιδί π.χ. σοκολάτα) είναι άκρως απαραίτητη όταν το παιδί ανταποκρίνεται στο όνομά του, προφέρει μία λέξη, σας μιμείται, ή όταν ακολουθεί μία εντολή σας. 

5. Παρουσιάστε στα παιδιά επιλογές

Ενθαρρύνετε τα παιδιά να έχουν επιλογές στη ζωή τους, ειδικά εκείνα που έχουν κατακτήσει λόγο-έστω και περιορισμένο. Βάλτε τα να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο μπλούζες ποια θα φορέσουν, με ποιο παιχνίδι θα παίξουν κοκ (προσοχή: περιορίστε τις επιλογές για να μην φέρετε τα παιδιά σε πολύ δύσκολη θέση ή μην την εκτελέσετε εάν τα παιδιά έχουν άλλα συμπεριφορικά προβλήματα).

6. Παίξτε παιχνίδια κατηγοριοποίησης

Τα παιδιά λατρεύουν να παίζουν με παιχνίδια που πρέπει να κατηγοριοποιήσουν τα αντικείμενα με βάση χαρακτηριστικά π.χ. χρώμα, μέγεθος. Εκμεταλλευτείτε τα για να μάθετε νέες δεξιότητες μέσα από αυτά π.χ. νέες λέξεις.

7. Διαβάστε μικρές σύντομες ιστορίες με τα παιδιά

Ειδικά μικρά βιβλία με διαδραστικές εικόνες και, ακόμη καλύτερα, με μικρά ποιήματα θα βοηθήσουν σημαντικά τα παιδιά που δε μιλούν..διαβάστε τα κείμενα και παράλληλα δείχνετε τις εικόνες ή περιγράψτε τι βλέπετε

8. Δώστε τους αισθητηριακά παιχνίδια

Πολλά από τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού παρουσιάζουν αισθητηριακές δυσκολίες: αγοράστε ή ακόμη φτιάξτε οι ίδιοι αισθητηριακά παιχνίδια (δείτε σε προηγούμενες αναρτήσεις πώς).  Ακόμη και απλά παιχνίδια, όπως τα μουσικά όργανα, οι πλαστελίνες, οι γλίτσες, η ζωγραφική με τα δάκτυλα ή τις πατούσες μπορούν να βοηθήσουν. Προσθέστε διαφορετικά αρώματα στις πλαστελίνες για να ενεργοποιήσετε και την αίσθηση της όσφρησης!

9. Φτιάξτε ταμπλό/πίνακες επικοινωνίας

Οι πίνακες επικοινωνίας είναι πολύ χρήσιμοι για τα παιδιά που μιλούν ελάχιστα ή καθόλου. Στην νέα εποχή οι πίνακες αυτοί έχουν γίνει ηλεκτρονικοί και μπορούν να μπουν σε τάμπλετ ή έξυπνο κινητό. Σύμφωνα με τα νεότερα ερευνητικά δεδομένα οι πίνακες αυτοί μπορούν να βοηθήσουν τα μη λεκτικά παιδιά να παράγουν λόγο!

10. Δείξτε στα παιδιά πρόσωπα με συναισθήματα

Τα παιδιά στο φάσμα δυσκολεύονται στην κατανόηση των συναισθημάτων - και των δικών τους και των άλλων. Δείξτε τους εικόνες με πρόσωπα, με διαφορετικά συναισθήματα, και μιλήστε για αυτά.

11. Δείξτε στα παιδιά σας πώς να ρωτούν

Κρύψτε τα αγαπημένα παιχνίδια του παιδιού σας σε μία σακούλα και ρωτήστε: τι είναι μέσα στη σακούλα; Αποκαλύψτε ένα ένα τα αντικείμενα και ενθαρρύνετε το παιδί να ρωτήσει και το ίδιο. Κάντε διάφορες απλές ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας ενθαρρύνοντας συνεχώς το παιδί να κάνει τις δικές του ερωτήσεις.

12. Επικεντρωθείτε στα αγαπημένα του παιχνίδια

Όπως όλα τα παιδιά, έτσι και τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού έχουν ιδιαίτερες προτιμήσεις σε κάποια παιχνίδια ή αντικείμενα όπως lego, ζώα, μουσική κοκ. Συζητήστε μαζί τους για τα θέματα που τους ενδιαφέρουν, δώστε τους περισσότερες πληροφορίες και σχολιάστε σχετικά π.χ. δείτε στο διαδίκτυο τι καινούργια lego κυκλοφορούν. 

13. Ενθαρρύνετε την κοινωνική αλληλεπίδραση

Καλέστε παιδιά στο σπίτι, στην πλατεία, σε πάρτι, βρείτε και άλλους συνομήλικους που ανήκουν στο φάσμα, δημιουργήστε σχέσεις και ενθαρρύνετε τα παιδιά να συμμετέχουν σε δραστηριότητες π.χ. σε ένα άθλημα

14. Μάθετε στο παιδί σας να ηρεμεί όταν το έχει ανάγκη

Τα παιδιά συχνά κατακλύζονται από περισσότερα αισθητηριακά ερεθίσματα από αυτά που μπορούν να αντέξουν. Βρείτε ποια είναι αυτά (μία έντονη μυρωδιά; οι φωνές; ένα τραγούδι;) και βρείτε μαζί τους τρόπους που τα βοηθούν να ηρεμήσουν (π.χ. ακουστικά στα αυτιά με μία ήρεμη μουσική ή ήχους της φύσης).

15. Μάθετε στο παιδί σας να συμπεριφέρεται σωστά, ανάλογα με την περίσταση

Αυτό το κομμάτι είναι κάτι που το παιδί θα πρέπει να δουλέψει από πολύ μικρή ηλικία. Οι γονείς είναι πάντοτε το φωτεινό παράδειγμα και το πρότυπο μίμησης των παιδιών γενικότερα. Ωστόσο συζητήστε με τον λογοθεραπευτή, τον ψυχολόγο και τον εργοθεραπευτή που παρακολουθεί το παιδί σας για να ακολουθήσετε όλοι μία κοινή γραμμή και να σας δώσουν κατευθύνσεις για το πώς να κινηθείτε, ανάλογα με το επίπεδο του παιδιού και τις κοινωνικές καταστάσεις που αντιμετωπίζετε. 

Βελτίωση της ποιότητας ζωής της γ' ηλικίας μέσω της λογοθεραπείας

Η λεκτική επικοινωνία και η δυνατότητα για πλούσια κοινωνική αλληλεπίδραση φαίνεται πως είναι το κλειδί της ευτυχίας για τα άτομα που ανήκουν στην γ' ηλικία. 

Είναι πολύ συνηθισμένο ωστόσο να συνδέουν όλοι τη λογοθεραπεία με τα παιδιά και την άρθρωση... η αλήθεια όμως είναι ότι και οι ενήλικες μπορούν να επωφεληθούν από τα λογοθεραπευτικά προγράμματα,  ειδικά μετά από αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, κρανιακά τραύματα, νευροεκφυλιστικές παθήσεις, βαρηκοΐες, άνοιες αλλά και καρκίνους κεφαλής-τραχήλου! Επιπλέον η λογοθεραπεία παρεμβαίνει και σε καταστάσεις δυσφαγίας/δυσκαταποσίας, όταν δηλαδή κάποιος δυσκολεύεται να σιτιστεί.

Σε πολλές κλινικές του εξωτερικού όπως και σε ιδρύματα γ' ηλικίας προσφέρονται λογοθεραπευτικά προγράμματα, είτε σε ομάδες ηλικιωμένων είτε σε ατομική βάση. Στις ομάδες αφασίας, ομάδες ατόμων με λαρυγγεκτομή, ομάδες ατόμων με άνοια και άλλες νευροεκφυλιστικές νόσους (π.χ. Parkinson) οι ασθενείς ενώνουν τις δυνάμεις τους, αλληλεπιδρούν με άλλους, αποδέχονται τα προβλήματά τους και συνεχίζουν, έχοντας ενισχύσει την αυτοπεποίθησή τους. Στις περισσότερες ομάδες λογοθεραπείας ο στόχος είναι η αλληλεπίδραση και η επικοινωνία, με τις ό,ποιες δυσκολίες των ασθενών, η συνειδητοποίηση ότι υπάρχουν και άλλοι με τα ίδια προβλήματα και η αντιμετώπισή τους με διάφορες τεχνικές και τρόπους που είτε συστήνουν οι ειδικοί είτε επινοούν οι ίδιοι ασθενείς!

10 αισθητηριακές "κόκκινες σημαίες" που μπορεί να μην έχεις προσέξει...

 Πολλές φορές συμβαίνει κάτι  να βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας και να μην το βλέπουμε...είτε είσαι γονέας, είτε γιατρός, είτε ειδικός, μπορεί να ξεγελαστείς και να μη δεις τα σημάδια εκείνα που σου λένε προσοχή, κάτι γίνεται εδώ!

Η ανάπτυξη της αισθητικότητας στα παιδιά είναι ένας όρος που πολλοί αγνοούν, είτε επειδή δεν τον έχουν ακούσει ποτέ είτε επειδή δε ξέρουν τι ακριβώς περιλαμβάνει. Ένα παιδί που αντιμετωπίζει πρόβλημα στην αισθητηριακή του ολοκλήρωση μπορεί να παρουσιάζει αλλόκοτες, περίεργες και δυσάρεστες συμπεριφορές. 

Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι αισθητηριακές "κόκκινες σημαίες";;;

Προτού αναφερθούμε στις κόκκινες σημαίες, να διευκρινίσουμε ότι ένα αισθητηριακό σύμπτωμα ή σημάδι είναι ο,ποιοδήποτε ερέθισμα κάνει ένα παιδί να συμπεριφέρεται περίεργα και δείχνει ότι οι αισθήσεις του χρειάζονται περισσότερο ή λιγότερο το συγκεκριμένο ερέθισμα π.χ. το παιδί που φοβάται την πολύ δυνατή μουσική ή να πατήσει ξυπόλυτο στην άμμο. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος του παιδιού επεξεργάζεται το ερέθισμα και χρειάζεται το χρόνο του για να το αναλύσει και για να το κατηγοριοποιήσει.. Επίσης κάθε κόκκινη σημαία δε σημαίνει ότι το παιδί έχει προβλήματα αισθητηριακής ολοκλήρωσης, ότι ανήκει στο φάσμα του αυτισμού ή ότι παρουσιάζει κάποιο άλλο πρόβλημα. Όλοι μας άλλωστε έχουμε, ο καθένας ξεχωριστά, τις δικές του αισθητηριακές ανάγκες και διαφορές από τους υπολοίπους. Οι περίεργες συμπεριφορές ενός παιδιού απέναντι στα ερεθίσματα που δέχεται θα πρέπει να μας προβληματίσουν όταν, ενώ έχει εκτεθεί για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα σε αυτά (ή ποσοτικό), συνεχίζει να αντιδρά το ίδιο περίεργα ή να χειροτερεύει. Τότε μία συζήτηση με έναν ειδικό και μία αξιολόγηση θα μας βοηθήσει να δούμε πόσο σοβαρή ή ασήμαντη είναι η συμπεριφορά του παιδιού μας.   

Έτσι λοιπόν...

1. Το παιδί αποφεύγει την κίνηση

Το παιδί σας φοβάται να σκαρφαλώσει στα όργανα της παιδικής χαράς, να κάνει κούνια, να πέσει από την τσουλήθρα;

2. Το παιδί πνίγεται ή θέλει να κάνει εμετό στη θέα του φαγητού, στη γεύση του ή στην οσμή του

Δεν μασάει τη τροφή του; Αηδιάζει στα πολτοποιημένα τρόφιμα; Δε θέλει να τρώει τραγανές τηγανιτές πατάτες ή σκληρά τρόφιμα;

3. Το παιδί περπατάει στις μύτες των ποδιών του

4. Το παιδί είναι άγαρμπο στις κινήσεις του

5. Το παιδί κρύβεται σε συναθροίσεις ή τις αποφεύγει

6. Το παιδί προτιμάει να φοράει ρούχα που εφαρμόζουν στενά πάνω του

7. Το παιδί εμφανίζει μία άγρια συμπεριφορά

Χοροπηδάει συνέχεια; Σκαρφαλώνει σε τραπέζια ή τρέχει και σπρώχνει συνεχώς; 

8. Το παιδί προτιμάει να παρακολουθεί στην τηλεόραση εικόνες με έντονα χρώματα και γρήγορες εναλλαγές

9. Το παιδί δαγκώνει τα παιχνίδια του ή τους άλλους 

10. Το παιδί δε δίνει σημασία όταν του μιλούν ή χρειάζεται συνεχώς επαναλήψεις για να εκτελέσει κάτι

Εάν κάποια από τα παραπάνω σας φαίνονται γνώρισμα, ίσως να είναι ένδειξη ότι το παιδί σας χρειάζεται λίγη παραπάνω "εξοικείωση" με συγκεκριμένα ερεθίσματα. Δώστε λοιπόν δράσεις και παιχνίδια που θα καλύψουν τις ανάγκες του και θα "γεμίσουν" τις αισθητηριακές του αποθήκες. Να σας θυμίσω μάλιστα παλαιότερες αναρτήσεις για το πώς μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας αισθητηριακά παιχνίδια 

https://logoskorina.blogspot.com/2020/06/blog-post_19.html

https://logoskorina.blogspot.com/2021/06/blog-post_3.html

https://logoskorina.blogspot.com/2020/07/blog-post_27.html

https://logoskorina.blogspot.com/2018/06/blog-post.html